HISTORIA
Pracownia badań kurdyjskich powstała w 2008 roku przy Zakładzie Iranistyki Instytutu Orientalistyki UJ jako odpowiedź na zwiększające się od paru lat zainteresowanie problematyką kurdyjską zarówno w Polsce jak i szerzej na świecie. Jest to związane z co najmniej kilkoma ważnymi czynnikami: powstaniem Regionu Kurdystanu w ramach federacyjnego państwa, jakim po 2003 roku stał się Irak, aspiracjami Turcji do członkostwa w Unii Europejskiej i związanej z tym konieczności nowego potraktowania ponad 20 milionowej mniejszości kurdyjskiej zamieszkującej ten kraj, a także z aktywną postawą rzeszy emigracji kurdyjskiej zamieszkującej kraje Europy Zachodniej i Stany Zjednoczone, dzięki której na całym świecie wzrosło zainteresowanie kurdyjską kulturą i językiem, oraz świadomość faktu, że Kurdowie to dziś jeden z największych narodów nie posiadających własnego państwa.
Celem działań pracowni studiów kurdyjskich w IFO jest zatem pogłębienie wiedzy na temat języka kurdyjskiego (jego dwóch podstawowych dialektów: kurmandżi i sorani) oraz szeroko rozumianej kultury, literatury, historii, filmu, a także, co bardzo istotne, tła socjologicznego i politycznego tworzącego kurdyjską rzeczywistość tak w Kurdystanie jak i na Bliskim Wschodzie i w Europie. Niezwykle ważnym aspektem jest działalność dydaktyczna i badawcza, nawiązywanie współpracy z instytutami kurdyjskimi na całym świecie, a także badaczami zajmującymi się tą tematyką oraz przedstawicielami kurdyjskiej inteligencji i opozycji tak w krajach, na których terytorium leży dziś Kurdystan (Turcja, Irak, Iran, Syria), a także w Europie. Wszystko to, jak mamy nadzieję, w dalszej perspektywie stworzy podstawę dla stworzenia Zakładu Studiów Kurdyjskich.
Polscy badacze Kurdystanu i jego kultury
Dziś prawie wszystkim badaczom zajmującym się kurdyjską rzeczywistością znane jest nazwisko Augusta Kościesza-Żaby, ale bardzo niewielu wie, że nie był on Rosjaninem, ale Polakiem w słuzbie carskiej dyplomacji na Kaukazie i Bliskim Wschodzie. Polskie zainteresowania Kurdystanem siegają więc głęboko w przeszłość, o czym warto dziś pamiętać. Natomiast studia kurdyjskie w powojennej Polsce zostały - jak niedawno odkryliśmy - zapoczątkowane przez Kurda Abdullaha J. Fataha i jego obronioną w 1978 pracę: Problemy rozwoju i upowszechniania kultury kurdyjskiej w Iraku.
Publikacje o tematyce kurdyjskiej
Pierwszą książką, która wyszła w Polsce i była poświęcona tematyce kurdyjskiej była przetłumaczona i opublikowana w 1969 roku w Warszawie znana książka Abdul Rahmana Ghassemlou Kurdystan i Kurdowie. Od lat 90tych zainteresowanie Kurdami zdecydowanie wzrosło. Do dziś nakladem różnych wydawnictw ukazał0 się 37 książek zarówno publicystycznych jak i naukowych w tym trzy tomy pokonferencyjne. Do listy dodaliśmy również publikacje związane z z polskimi studiami kurdyjskimi wydane zagranicą.
